Dr Jekyll ve Bay Hyde
Aslına bakarsanız yıllardır akşam vakitleri Londra sokaklarında cinayet işlemesem de bana aile eşrafında takılan isim bu.
Geceleri yazdığım ve sabahları hasta baktığım için epey bir süredir iki hayat yaşadığım sanrısı benim dışımda herkeste oluştu. İçten içe kime ne akşamları zararsız bir deliye dönüşmek hem de iksir içmeden ve oluşturduğum bütün karakterleri tek tek öldürmek dışında pek de keyifli. Asıl acı olan bana kalırsa karşınızda size çizilen karakterlerin gerçek hayatta değerleri öldürdüğünü görmek. Kana ihtiyaç yok, bedene de.. Vicdanın atardamarını kopartmanız yeterli.
Bu nedenle Bay Hyde’i kendi hikayemde daha naif bulurum.Dualist beyinler kötüyü ve iyiyi aynı anda taşıyabilirler.Aslında robertlouisstevenson‘un yapmak istediği belki de böyle bir şeydi o romanı bir kabusu ardına yazmaya koyulduğunda.Gündüzleri çok saygın Dr Jekyll’a inat akşamları kötülüklerden kötülük beğenerek bir dizi keyfe kederlik ile ömür geçiriyordu ki yakalanması ile oluşacak ağır itibar çöküşünü kaldıramayacağında bir intihar mektubu ile bu kontrolden çıkmış durumu bitirdi. Yazarın kendisi Robert senelerce bronş yollarından muzdarip idi ve son zamanlarını Sāmoa adasında geçirmişti. Cennet gibi bir yer. Ölünmez. Fakat o öldü. Öldüğünde 44 yaşındaymış. Tam da benim yaşım, gece gece yazdığım bu pasaj beni korkutmaya yetti. 1932, yılında korku filmi olarak Amerikan Sineması’nın baş yapıtı olmuş bu kitabın benim üzerimde etkisi bir başka bu aralar…
Hani etrafımda kendim dışında Bay Hyde’ları tespit etmeye başladım. İntihar ederek kötülükleri engellemek erdemine Dr Jekyll kadar bile ulaşamamış olanlar, duygu katilleri!
Neydi bu kadar delirten?
Olması gereken ile olan arasındaki fark açıldıkça kötüye meğillenme artıyordu hikayede. Tıpkı gerçek hayatta olduğu gibi. Kötüleşme ancak ve ancak yok olarak ya da yok edilerek durdurulan bir şeydi.Edward Hyde’in intiharı seçmesi gibi…
Hepimiz içindeki kötüyü yok etmenin bir yolunu bulmaktayız, ya çok överek ya da gereksiz söverek.. Ama öldürerek değil.
İyiyi yaşatarak!
Aslında beni delirten bu hikayede Dr Jekyll’n da ölmesi idi…
Aynı bedene zıt iki dünya sıkışamaz. Biri daha baskın olacaktır.
Soru:
Hangisini seçeceksiniz?
Beyninizin sokakları sizin!
Seçin.