Sessiz Mertebeye Adanmış – Büyük Öğretmenlere
Bazı ruhlar vardır ki, varlıkları bir gürültüyle değil, bir zarafetle duyulur. Ne bir iddia taşırlar ne de görünür olmak için bir çaba… Onlar, sanki göğün derin bir katmanından yeryüzüne usulca bırakılmış gibidir..
Kaba söze, keskin dile, savunmaya ihtiyaç duymazlar. Kalpleri körelmez, sesleri yükselmez, niyetleri bulanmaz. Öğretmek için değil hatırlatmak için konuşurlar; varlıklarıyla zaten öğretirler. Onlara yaklaşan, bir çiçeğin sabah sessizliğine yaklaştığını hisseder: saf, yalın, beklentisiz parlak bir ışık…
Büyük öğretmenlerin mertebesi böyledir:
Gösterişsiz ama derindir, sessiz ama dönüştürücüdür. Hiçbir köşeleri yokmuş gibi akışkandırlar; dikenleri sanki baştan beri yaratılmamış gibidir. Kimseye kendilerini ispat etmeye uğraşmazlar çünkü hakikat zaten üzerlerinden sızar. Onlar güneş gibidir,girdikleri her ortamı aydınlatırlar. Varlıklarıyla İlahi Yüce aşkı hatırlatırlar. Koşulsuz sevgi ve sonsuz şifa kendiliğinden onlardan ortama akar.
Bu ruhlar, büyük sözlerde değil; büyük kuşatıcılıklarda belli olur. İnsanların kalplerinde bıraktıkları yumuşak izde, bulundukları ortamın dinginleşmesinde, gözlerinin içindeki açık çağrıda…
Onlara dikkat etmeyen fark etmeyebilir; ama dikkat eden bilir:
Varlıkları, bir mağaranın duvarındaki loş ışık gibi alanı aydınlatır. Yaklaştıkça anlam çoğalır, sessizlik büyür, kalp hafifler.
İşte büyük mertebe budur.
Görünmeden görünen, konuşmadan anlatan, öğretmeden öğreten mertebe…
Bir an durup kendinize sorduğunuzda şunu dersiniz:
“Bu durumda o olsaydı ne yapardı?”
veya
“Bu sözü o asla söylemezdi.”
İşte o zaman anlarız ki gerçek öğretmenlik, davranışların gürültüsünde değil, varlığın sükûnetindedir.
Büyük öğretmenler, gürültüyle değil özle ve ihtişamla yürürler.
İddiasızdırlar ama yön verirler, ışığa,bilgiye ve enerjiye yönlendirirler.
Arka planda dururlar ama alanı taşıyan enerjileri ön plandadır.
Hiçbir şey istemezler ama çok şey açığa çıkarırlar.
Sessizdirler ama asıl yankı onlardadır.
Bu yazı, işte o sessiz mertebede duran tüm büyük ruhlara…
Kendini göstermeden gösterenlere, kalpleriyle yön verenlere, koşulsuz sevginin ve Tanrı Bilincinin taşıyıcılarına…
İnsanlığın omzuna görünmeyen bir ışık gibi dokunan usta öğretmenlere adanmıştır.
Herbirinizin varlığına şükürler olsun.
Bu dünyadan sonsuzluk alemine geçenlerin de ruhları şad olsun.
Her daim kalbimizdesiniz.