Kendimize de hoşgörülü olalım
Kendimize de hoşgörülü olalım… Panik yok…Yola devam etmeliyiz.
Çiçek, yaprakları ve çiçekleri dökülürken paniklemiyor; sanırım biliyor ki bir daha yaprakları çıkacak… Gerçekten de bir daha yaprakları ve çiçekleri çıkıyor. Buna hepimiz şahit oluyoruz.
Aynı şekilde kedi, kışın kalın olan tüylerinin yaz gelince dökülüp yerine dah serin tutan tüyler çıkacağını da benimsemiş olmalı.
Hiç panik yapmıyor.
Ve gerçekten de yaz gelince tüyleri değişiyor.
Peki biz insanoğlu neden aç kalacağız veya hasta olacağız diye kaygılanıyor ve panikliyoruz?
Bizi de çiçeği ve kediyi ve diğer canlıları yaratan koruyup gözeten aynı Allah yaratmadı mı? Bizim gereksinimlerimizi bilmiyor mu? Çiçeğe ve kediye ve diğer canlılara gereksinimlerini veren Allah bize neden vermesin? neden bizden sakınsın? gücü mü yetmiyor ki? veya cimrilik mi yapacak? veya bize garezi mi var?
Çiçek sadece solunum yapıyor su gelirse içiyor, toprağını böcek solucan sinek vs canlılarla paylaşıyor ve yine çiçeğindeki besinleri kelebek ve arılarla paylaşıyor.
Kedi sadece solunum yapıyor, kendini temizliyor, sinek ve varsa fare avlıyor, su ve yemek gelince yiyip içiyor. Ama her ikisinin de ihtiyaçları gideriliyor.
Vaadedilen yerine geliyor.
Biz insanlarda ahlaklı yaşayalım, gücümüzü ve becerilerimizi paylaşarak sosyal yaşantımızı korumak için çabalayalım… Vaadedilen gelecektir. Zira ihtiyaçlarımız ve kapasitemiz yaratan tarafından biliniyor.
Şimdiye kadar verdi yine verecektir.
Felsefe terimi olarak hoşgörü: kendisininkilerle çelişse bile, başkalarının düşünce ve kanılarını özgürce dile getirmelerinden rahatsız olmama, onların geçerliliklerine karşı tepki göstermeme tutumu olarak tanımlanır.
Hoşgörü genellikle muhatabımıza gösterdiğimiz toleransdır.
İnsanlara gösterdiğim hoşgörü ve esnekliği kendime göstermediğimi farkettim. Kendimi öyle kurallara boğmuşum ki… Bu durum dualarıma bile yansımış. Oysa Allah'ın sebebe ihtiyacı yok ne dilerse yapar. "İsteyin cevap vereyim" diyen bir Allah'ım var halbuki.
Demek ki yeterince idrak edememişim.
Hep, dünya, hatta ülke kurallarını dikkate alarak istemişim, dolayısıyla kendimi kısıtlamışım. Oysa bu kısıtlama panik yaratır. Paniğe gerek yok… sadece yaşama tutunalım yeter.
Çiçeğe, kediye ve tüm canlılara ve hatta gezegenlere göz kulak olan Allah'a emanet olalım…