İş gücünde Mavi Yaka ve Beyaz Yaka'dan sonra Metal Yaka geldi

Tek gişeli bir ofiste sıra bekleyen vatandaşlar 'sıramatik' olmayışından şikayet etmekte. Arkasından da sadece çocuklarının değil kocalarının bile işsiz olduğunu söylemekte. Oysa sıra olmak hiç de zor değil bir yetişkin için. 

İşi biz iyi yapmazsak,  başka bir yapan bulunur. 

Neyden şikayet ettiğimize dikkat etmek gerekir diye düşünmekteyim. Şikayetimizin sonucu hayrımıza mı değil mi iyice sorgulamakta fayda var. 

Bloomberg de çıkan bir habere göre Türkiye'de  metal yakalıların sayısının  arttığı yazılmakta. 

'Metal yaka yükseliyor' başlıklı haber aynen şöyle: 

"Türkiye son yıllarda endüstriyel robot sayısında ciddi bir ivme yakaladı. 2023 yılında Türkiye'de 4 bin 429 yeni robot devreye alındı, toplam çalışan robot stoku 26 bin 413 seviyesine yükseldi.

Üretimde artan yerlilik oranı ve 5G ile daha da yetenekli hale gelen robotlar, sektörlerdeki robotlaşma oranını daha da artırabilir. Ancak yine de yüksek kalan maliyetler ve Türkiye'nin üretim yapısı, robotik üretimde son nokta olan karanlık fabrikalara henüz zaman olduğunu gösteriyor."

Hatırlıyorum ilk robot kol koç grubuna geldiğinde işvereninden mühendisine işçisine kadar herkesi heyecan sarmıştı. Acaba robot kol işlevsel olacak mı, işi yavaşlatacak mı,  maliyeti kurtaracak mı diye? İşçiler de işimizi elimizden alacak diye korkmuşlardı. Aslında aldı sayılır. O zaman ki ilk robot kol araba boyamak için kullanışmıştı diye hatırlıyorum. Her ne kadar oto sanayii de araba boyacıları hâlâ insan olsa da fabrikalarda boyama işinde robot kollar çalışıyor. 

Şimdi de Donanım Haber de yer alan bir yazıya bakalım: 

Nobel ödüllü  "Yenilik ve Yıkım Teorisi" ile tanınan Peter Howitt Yapay Zekanın sebep olabileceği sosyo-ekonomik sorunlara dikkat çekerken şöyle diyor: "Yapay zekanın istihdam üzerindeki yıkıcı etkisi giderek büyüyor ve bu durum kontrol altına alınmazsa toplumsal düzende derin yaralar açabilir.  Devletler, teknolojik dönüşümün yol açacağı toplumsal maliyeti göz ardı edemez.”

Burada sözü edilen toplumsal maliyet sadece ekonomik değildir. İnsalık açısından da önemli sonuçlar doğuracaktır. 

Örneğin günümüzde Yapay Zeka (YZ) robotları da öğrenciyi tembelliğe alıştırdı. Artık kitap özetlerini yapay YZ robotları yapıyor. Yine başka dildeki yazıların tercümelerini de yaptırıyorlar. 

Hatta Akademik tez ve makaleler yazdıranlar bile var diye okudum. Hakem heyetinden de geçmiş yazılan tez ve makaleler olduğunu sosyal medyadaki teknoloji kanalında dinledim. 

Tembellik pek çok insanın hoşuna gidiyor tabii, işlerimizi yerimize yapanlar olsun istiyoruz.Peki bu isteğimiz ne kadar makul? 

" İşleyen demir ışıldar” misali,  İnsan da çalıştıkça kişiliği gelişiyor. 

Kişisel Gelişme olmazsa İnsanlık neye yarar ki? 

Kulağımıza küpe olsun!