Her kahve aynı tadı taşımaz hale geldi

 Takvimlerde 21 Mart tarihi Türkî Cumhuriyetlerinde “Nevruz” olarak kutlanan gün olarak bilinir. Nevruz; Baharın müjdecisidir. Nevruz; Kış aylarının çıkmasıyla, ölen yaşamın, ölen hayatın, bitki örtüsünün yeniden dirilişidir. Bitkilerin tekrar filizlenmesi ve yenibahar ile yaşama kavuşmasıdır…

       Nevruzu birkaç yıldır hiç kutlamak istemiyorum. Nevruz hakkında gazeteci olarak hiç haber hazırlamak veya Köşemde Nevruz’u yazmak istemiyorum. Terör örgütünün Nevruza sahip çıkması, PKK’nın Nevruz’u sahiplenip olmazsa olmazı yapması ve terör örgütü yandaşlarının nevruz kutlamaları, Baharın gelişini kutlamak yerine adeta PKK’nın, terörün propagandasını yapma        

Meydanına çevirmeleri, bazı Kürtleri ve Türkleri Nevruz kutlamalarından uzak tutmaya başladı…

       Türkiye’de bu kadar terör olayları yaşanırken, Terör acımasız yüzünü gösterip, Güneydoğu’da Kürt vatandaşların oturduğu evleri yakıp yıkıp, Kürt Vatandaşlarını kendilerine canlı siper eden sokaklarına açtıkları hendeklerle tuzaklar kurup Kürt halkının yaşam haklarını gasp eden ve bir şekilde Kürt, Türk demeden saldırıp canlı bombalarla insanları sivilleri katledenler, Polisimizi, Askerimizi Şehit ediyorlar. Bu olaylarda hayatını kaybeden sivil kurbanlar, şehitlerimiz varken, işte bu PKK yandaşları, Terör yandaşları ateşler yakıp halay çekme, oynama peşinde koşuyorlar. Birçok Kürt halkının oyunu alan ve siyaseten ortalığı sakinleştirmesi ve silahların susması, terör örgütleri militanlarının silahlarını teslim etmesini sağlaması gereken HDP’de Halkı meydanlara toplamaya ve Nevruz kutlama bahanesiyle PKK’nın, terör örgütlerinin propagandasını yapma ve asıl çözüm sürecini bitirmişlerdir. Her fırsatta vatandaşları sokağa çıkarmaya çalışan HDP bu tehlikeli siyasete dur demesi lazımdır…

       İşte bu nedenlerle Nevruz’u anmak istemiyorum. Nevruz ile ilgili yazı yazmak istemiyorum. Terörden kurtulmak ve terörün kökünün kazınması için teröre karşı herkesin birlik içersinde dik durması ve terörden korkmadığını göstermesi gerekir. Onlar nasıl bu kadar olayların olmasına rağmen hala ateşler yakıp bayramlık elbiselerini giyip davul zurna ile Nevruz kutlamak ve halay çekip oynamak istiyorlarsa, bizlerde sokaklarda ve günlük işlerimizi korkusuzca yapmaktan vazgeçmeyelim…

       İstanbul, Beyoğlu İstiklal Caddesinde meydana gelen canlı bomba olayının olduğu gün yurt dışında bulunan gelinim ile torunum geldi. Asılnda gelinim dediğime bakmayın o bizim gerçek kızımızdır. Yaşadıkları ülkede terör olayları olduğunu ancak o yaşadıkları ülkenin vatandaşları Polis’e yardımcı oluyor ve normal günlük yaşantılarından hiç taviz vermediklerini anlatıyordu. Bir kahve yapayım baba birlikte içelim özledik karşılıklı kahve içmeye dedi. Kahve deyince akan sular duru. Bir fincan kahvenin 40 yıl hatırı vardır…

       40 yılın hatırına haydi gelin hep birlikte kahvemizi içelim. Sizlerde kahvenizi pişirin böylesi güzel bir günde kahvenizi yudumlarken, bende kahvemi içip kahve ile ilgili yazdığım bu güzel satırları okuyun. Kahve deyip de geçmeyin…      

              HER KAHVE AYNI TADI TAŞIMAZ

       Kahvenizi nerede içiyorsanız, kiminle içiyorsanız o kahvenin verdiği tad ve zevk ona göre değişir...
       - Sahilde oturduğun rüzgârlı bir sonbahar günü, en sevdiğin dostun ağlarken içtiğin kahvenin tadı kederlidir... Kahve telvesine baktığında bile yüreğinin acısı o telveye karışır…
       - Bir pazar öğle sonrası annenin “hadi bir kahve yap da içelim” dediği kahve huzurludur... Köpükler annenin göz bebeklerine yansır. Dudağının kıyısında kalan kahve telvesi ve dudaklarında küçük bir gülümsemedir...
       - Bir gece vakti zil zurna sarhoş birinin içtiği kahve düşülen kuyudan çıkma çabasıdır... Koyu kıvamlı kahverengi bir ipe tutunur çıkarsın. Çıktığın an uyuyakalırsın. Sonu ferahlıktır!!!
       - Dostlarla içilen kahve neşedir... Kahkahalar köpüklerin üzerinde yüzer... Ve 40 yılı taşıyan bir hatırı geride bırakır…
       - Tek başına gece vakti balkonda içtiğin kahve yalnızlıktır... Sade içilen kahve gibi acıdır tadı... Ama bazen garip de bir keyfi, lezzeti vardır...
       - Baban için yaptığın kahve sevgi doludur... Çay bardağında, az
şekerli... Kahve gibi görünmez sana... Ama sıcaktır dumanı tüter ve
kokusu büyülüdür...
       - Beklemediğin bir anda sana uzatılan kahve başkadır... Isıtır insanın içini... Öyle bir sıcaklık verir ki insanı mutlu eder…
       - Yorgun olduğunda içtiğin kahve hafifletir seni... Kendine getirir, keyif verir, unutturur günün yorgunluğunu ve ağırlığını...
       - Kahve aynı kahvedir belki... Köpüğüyle, rengiyle, dumanıyla aynı kahvedir ama içilen kahveler ruhunun süzgecinden geçer ve tadları değişiktir... Kahve içmenin verdiği keyif ve dostluklar hiçbir zaman unutulmaz… Her kahve aynı değildir bu yüzden, içeceğin dostun ve yeri zamanı çok önemlidir...