Çocuk eğitiminde ebeveynler arası tutarlılık
Çocuk eğitimi konusunda beraber karar alabilmekten daha önemlisi de beraber uygulayabilmektir. . Davranış değişikliği ve olumlu değişimlerin dirençle karşılandığı aileleri incelediğimizde ortaya sıkıntılı bir tablo çıktığını görürüz: Eşler arası tutarsızlık.
Eşler arasındaki tutum ve davranış farklılıklarının bedelini çocuklar sorunlu davranışlar sergileyerek ödeyebilmektedirler. Her aile içinde farklı görüş ve yapıların bulunması son derece doğaldır. Ancak söz konusu olan çocuk eğitimi olduğunda, çocukla yakın iletişimde olan aile bireylerinin aynı şekilde hareket edebilmesi önemlidir. Çocukla ilgili atılacak adımlarda ve alınacak kararlarda özellikle anne ve babanın kişisel ihtiyaçlarını, düşüncelerini ve eşler arasındaki çatışmayı bir kenara bırakarak, çocukları için doğru olana odaklanmaları gerekmektedir.
Ev içi kural ve yaptırımların belirlenmesi, çocuğun gelişme kaydetmesi gereken alanlarla ilgili yapılan çalışmalarda anne ve babanın aynı oranda katılımcı, takipçi ve destekçi olmaması ne yazık ki çocukları olumsuz etkilemektedir.
Kurallar konusunda ebeveynlerinin farklı tavır ve davranışları olduğunu gören çocuklar için davranış değişimi çok zordur. Bu durum hem çocuğun kafasının karışmasına hem de anne veya babayı karşı taraflar olarak görmesine neden olur. Ve uygulamada da eşler karşı taraflar haline gelir. Pek çok anne veya baba beraber hareket edemediği eşini suçlama eğilimindedir bu nedenle ve bu evlilikteki bağları da zayıflatan bir hal alır.
Çocuk, kendi ihtiyaç ve istekleri doğrultusunda birisine daha yakın durmaya çalışır. Çocuklar özellikle kuralları uygulama konusunda daha dikkatli olan ebeveynden uzaklaşarak diğeriyle daha yakın iletişim kurarak ilerleyen zamanlarda ciddi çatışmalar yaşanmasına neden olabilir.Kurallara uymaya ve uygulamaya çalışan ebeveyne düşmanca tavırlar gelişmesine söz konusu olabilir. Aynı zamanda çocuklarçıkarcı davranışlar sergilemeye daha yatkın hale gelebilirler.
Pek çok aile eğitimi/davranış değişikliği süreci, eşler arasında tutarlılığın olmaması nedeniyle sonuçsuz kalmaktadır. Çocuklarına faydalı olmak isteyen her anne babanın aralarındaki tutarlılığı değerlendirmeleri, çocukla ilgili alanlarda nasıl bir tablo sergilediklerini çocuğun gözünden görmeye çalışmaları gerekmektedir.
Aynı ev içinde beraber kalan büyük anne ve büyük babaları da kapsamaktadır bu tutarlılık. Çocuğa yakın olan, bakımında ve büyümesinde rol oynayan bireylerin kendi isteklerinden önce çocuk için doğru olanı düşünmeleri gerekmektedir.