Anneler ve Yaşlılar Günü

Bugün Anneler ve 65 yaşın üstündekilerin en mutlu günü. Eğer özel bir ‘’Yaşlılar Günü’’  yoksa, 50 gün bekledikten sonra özgürlüğü tadan 65’likler İçin 10 Mayıs’ı ‘’YAŞLILAR GÜNÜ’’ olarak kutlayalım diyorum.Hiç olmasa bizim de yaşadığımız sürece kutlayacağımız bir günümüz olur.

Gün güneşli, hafif bir ilkbahar rüzgarının ak saçları dalgalandırdığı, ağaçların çiçeklerle süslendiği, kuşların tatlı nağmeleri terennüm ettiği bir gün.

Herkes çok korktu; sokaklar caddeler yaşlılarla dolacak. İhtiyar delikanlılar, zarif hanfendiler kural tanımadan pandeminin süresini uzatacaklar diye. Ama korkulan olmadı. Hanımlar hanfendiliğini, beyler beyefendiliğini gös   terdi. Her yerde  65 yaşın üzerindekiler vardı ama, herbiri bir ‘’Erdem Abidesi’’ gibiydi. Ekmek almak isteyenler, fırının önünde kuyruk olmuşlardı. Ancak sosyal mesafelerin fazlası var eksiği yoktu. Efendice sıralanmışlardı. Bazı hanımların ak saçlarını kırmızı güller süslemişti.Ellerinde bir demet çiçek, 50 yıl öncesinin zarafetini temsil ediyordu. Meydanlarda kuşların arasında koşuşturan minikleri görürdük hep. Bu defa yaşlılarla yer değiştirmişlerdi. Kadın-Erkek maskelerini ihmal etmemişlerdi.  Bir saray bahçesindeki kuğular gibi, kuşların arasında adeta raksediyorlardı. Ne de güzel olmuşlardı.Her biri birer bahar dalıydı sanki.

Rahmetli hocam Rüştü Şardağ’ın ölümsüz eseri ‘’Bir gece ansızın gelebilirim’’in sözleri mırıldanılıyordu sanki. Bu defa sözlerdeki ‘’gece’’ gündüz olmuştu. Ağızlarını açmasalar da, ‘’Bir tatlı huzur almaya geldikleri’’ besbelliydi.Hemde Kalamış’tan…,

         -Maskeler takılmıştı        

         -Mesafeler alınmıştı          

          -Yürüyüş mesafelerine uyulmuştu.        

         -….Ve  hiçbir vukuat yoktu.                                                       

      Yani,  yani  65 yaşın üzerindekiler pandemi  iznini çok iyi kullanmış, güveni haketmişlerdi. 

‘’BİZİM ANNEMİZ BİR KAHRAMAN‘’              

Anneler Günü’nde gazetelerin 4-5 tanesinin manşetleri neredeyse aynıydı:’’Bizim annemiz bir kahraman’’  Manşetin altındaki imza, sağlık çalışanlarının çocuklarına aitti. Çok haklılardı hepside. Onlar bizim kahramanlarımız. Çocuklar annesiz – babasız kalmasın diye ,kendi çocuklarından mahrumiyete katlanıyorlardı. Aralarında, çocuğu sağlıklı dünyaya gelmesi için canını feda edenler de vardı. Toplumun huzuru için çocuklarını yalnız bırakan polis anneler de…

ANNELER GÜNÜNÜN TARİHCESİ          

Anneler Günü’nün tarihi Antik Romalılara kadar uzanıyor. Ana tanrıça Kibele onuruna kutlanıyormuş o zamanlar. ABD’de Anna Jarvis’in, yitirdiği annesi için 1908’de başlattığı anma günü 1914’de Kongrenin onayıyla  tüm Amerika’ya yayılmış. Bir başka anlatıma göre ise, ABD’de ilk kez 1872’de Julia Ward Howe tarafından, ‘’Barışa adanan bir gün’’ olarak önerilmiş. Howe , uzun bir süre Boston’da her yıl Anneler Günü organizasyonlarını üstlenmiş. Ülkemizde Anneler Günü başlangıcı 9 Mayıs 1955 olarak biliniyor. Bundan tam 65 yıl önce.                                                            

Anneler Günü, 65 yıl önce kutlanmaya başlamış. Bugün,  50 gündür  ev hapsinde olan 65’liklere sokağa çıkma izni verildi.Hepsi de parklarda, sokaklarda, meydanlarda  çocuklar gibi şendi.Mezarlıklarda ise eşini ziyaret edenler de vardı, annesine çiçek sunanlar da. Ne güzel yazmış şair ‘’Her Gece’’ şiirinde: 

             ‘’Her gece seninle yatıyorum ben        

            Biliyorum şimdi cennettesin sen          

            Nerde o sıcacık , mis kokulu ten        

            Seni çok özledim, özledim anne.         

            Bu zaman, sensiz geçemez oldu        

            O mutlu hayatım kederle doldu          

            Yüreğimdeki neşe tamamen soldu            

            Seni çok özledim, özledim anne…                 

Ben de çok özledim annemi. Ona ne zaman kavuşurum bilemiyorum. ‘’Cennet annelerin ayaklarının altında’’ymış. Nurlar içinde yat annem…