Haberleri, ülkemiz ve dünya gündemini takip etmeye çalışan biriyseniz muhtemelen yoğun olarak iç sıkıcı haberlerle karşılaşıyorsunuz demektir. Yaşanan acılar, açlık, terör, trafik gibi pek çok olumsuzluk yanında son döneme sıkça görmeye başladığımız ve alışmaktan korktuğum gençler arası şiddet haberleri de hem yazılı hem de görsel basında azımsanamayacak durumda haberlerin kahramanlarının ortak yönü ergenlik döneminde olmalarıdır.

Ergenlik dönemi fiziksel, psikolojik ve sosyal değişimin hızlı ve yoğun olduğu bir dönemdir. Ergenler her alanda bir uyanıştır. Bu saf ve çok güçlü bir enerjidir. Bu enerji olumlu şekilde kendisini gösterebildiği kadar olumsuz olarak da şekillenebilir. Bilinmesi gereken olumsuz durumlarda ergenliğin gelişimine dahildir.

Ergenlerde, analiz yapmadan düşünme anlık hareket etme ne vardır. Çocuklar dürtüselliklerinden dolayı anında tepkiler vermekte ve bunların sonuçlarına katlanmak zorunda kalmaktadır.

            Empati kuramama, karşı tarafa zarar vermesine neden olmaktadır. Empati geliştirilebilen bir yetenektir. Sağlıklı aile ve okul ortamı çocuğun farklı pencerelerden bakmasını sağlayabilir. Empati geliştiremeyen bireyler saldırgan ve şiddet içeren davranışları daha çok sergileme eğilimindedirler.

Gelecek konusunda ümitsizlik ve belirsizlik günümüzün en büyük sorunlarından birisidir. Okul hayatı başladığında herşeyi yapabilecek güçte olduğunu düşünen birey törpülemeler, engeller, imkansızlıklar (bazı konularda da gereksiz bolluklar) nedeniyle günden güne öğrenilmiş çaresizlik yaşamaya başlar ve sonrasında gelinen nokta ümitsizliktir. Bazen de geleceği hiç gelmeyecekmiş gibi görme gerçekle bağın kopmasına neden olur.

Özellikle teknolojinin olumsuzkullanımı, teknoloji kullanımının oyun oynama, sosyal medya takipçiliği ve fotoğraf çekme olarak algılandığı bir ortamda gerçek hayat kadar sanal hayat da çocukların ve gençlerin hayatında belirleyici olabilmektedir.

Çocuklar için artık tek rol model aile bireyleri, öğretmenleri ve etrafındaki yetişkinler değildir. Arkadaşlarını, film dizi karakterleri, sosyal medyayı aktif kullananlar, iyi bilgisayar oyunu oynayanlar gibi unsurlar rol model haline gelebilir. Olumsuz alışkanlıklar bu süreçte yerleşebilir.

Okulların ve ailelerin çocuğun gelişimini ruhsal, zihinsel ve bedensel gelişimini sağlamakta yetersiz kaldığı zamanlarda da ne yazık ki olumsuz örnekler belirleyici olabilmektedir. Bu nedenle hem ailelerin gelişimi hem de eğitim sisteminin sağlıklı hale getirilmesi hem çocuklara hem de geleceğe yatırımdır aslında.

Bu olumsuzluklar ergenliğin doğasına uygun ve olağandır.  Yani hemen hemen tüm ergenler, farklı ölçülerde bu olumsuzlukları yaşarlar ve bunu hissettirirler çevrelerine. Ergenler olumsuz yaşam koşulları içindelerse, suça, şiddete yatkın bireylere dönüşebilirler.

Şiddetin gençlik döneminde sorun olarak karşımıza çıkmaması için bireylerin anne baba olmaya hazır olmaları gerekmektedir. Ergenlik dönemi hakkında bilgi alınması da çatışmaları azaltabilir. Çocukların enerjilerini olumlu şekilde değerlendirebilecekleri sanat, spor, kültürel faaliyetlerin önünün açılabilmesi gereklidir. Eğitimin her bireye özel ve değerli hissettirebilecek, bireysel farklılıkları dikkate alan bir yapıya dönüştürülmelidir.  Okullar arasındaki farklar en aza indirilerek coğrafyanın kader olmasından uzaklaştırılmalıdır çocuklar.

Bu sayılanlar olayın sadece bir küçük parçasıdır aslında. Çocuklara ve gençlere yönelik çalışmalar karşılığını en güzel şekilde alabileceğimiz işlerdir. Gençleri ve çocukları suça iten unsurlar devlet kurumları bünyesinde bilimsel, kültürel, psikolojik ve sosyolojik olarak değerlendirilmelidir ki yeni ve daha büyük acılar yaşanmasın.